Woensdag 12 augustus 2020

Half acht op pad na de gebruikelijke ochtendrituelen, zoals het ontbijt. Net buiten Swalmen ligt het Hillenraedt kasteel (hiernaast op de foto).

Tegen elven stuitte ik aan de rand van Sint Odiliënberg op een hippieachtige boerderij.

In de tuin van de boerderij werd een voortreffelijke cappuccino geschonken. Ik trof er de 2 bejaarde dames en de jonge vrouw, die 2 zusters en een kleindochter bleken te zijn. Onderweg had ik ze gegroet en ingehaald. Dat laatste was niet zo heel moeilijk, want zij liepen met volle bepakking: tent, slaapzak en potten en pannen om te koken. Ik dacht dat ik iets stoers aan het doen was bij de 35 graden die het was, maar zij spanden de kroon.  

Ik geniet vandaag erg van het lopen, nog meer dan gisteren. Onderweg zijn betekent voor mij levensmoed opdoen in de meest zorgeloze vorm. In je eentje wandelen is in de spiegel kijken. Ik constateer dat alles in mijn leven nog klopt, dat ik happy ben. Enige aandachtspunt is dat in mijn werk, kwaliteit niet ten koste gaat van kwantiteit; een valkuil van mij als het zo druk is als in de laatste periode. 

Om half een liep ik Montfort binnen, het einddoel van de dag. Fijn dat de 23 km erop zaten voordat het op zijn heetst is. Ik streek neer op het terras van BijdeVogel, dronk een biertje, lunchte, relaxte. Op elk terras wordt gevraagd gegevens in te vullen over gezondheid en  contacten in verband met COVID-19. Ook een e-mailadres en telefoonnummer, zodat je gebeld kunt worden als de plek waar je hebt gezeten achteraf een haard van het virus blijkt te zijn.

Ik zocht mijn appartementje op in B&B De Meule, 400 meter verderop in dezelfde straat als het restaurantje. Op de plek van B&B De Meule heeft vroeger een oude molen gestaan.