Donderdag 27 december 2018

De dag begon met een bad. Toen ik de badkamer uitkwam vond ik de drie heren in de keuken, bezig met de voorbereiding van het ontbijt. Zo werd er veel soepeltjes geregeld deze dagen. Wat een bofkont ben ik. We stapten om 8.30 uur de deur uit voor een 2de dag Eurodisney. Vandaag bezochten we de Walt Disney Studios. Het gezelschap splitste zich weer, want de 'Tower of Terror' is echt niets voor mij. Het was min twee. Met de wachttijden van 65 à 85 minuten werd ik op de proef gesteld, maar met de muts en wanten die Renee voor me had gebreid hield ik de kou goed buiten.

Voor mijn collega's Johan en Inge vroeg ik Bert een foto van mij te maken met Buzz Lightyear. Wij hebben een Buzz Lightyear in ons team. Af en toe roept Buzz 'to infinity and beyond!'  

De attractie van Ratatouille is eigentijds en een geweldige belevenis. De wachtrij voor de attractie (85 minuten) begint (zogenaamd) op de daken van Parijs met uitzicht op het uithangbord van restaurant Gusteau. Daarbij wordt de muziek van de film gespeeld. Fantastisch. Het is alsof je Remy bent, de rat en hoofdrolspeler uit de Disney film Ratatouille. De attractie begint met een val door het dakraam van de keuken van het restaurant, zoals Remy in het begin van de film overkomt. Vervolgens schiet je links en rechts, alsof je de rat zelf bent, over de vloer van de drukke restaurant keuken. Ik had toen ik weer buiten stond, een beetje een onrustige maag, maar ik was er helemaal vol van. Het is heel mooi gemaakt.

De twee waaghalzen troffen we bij de ingang van de Main Hall om met een cappuccino en een Mickey cakeje op te warmen.

Om 16.00 uur hadden we alles dat we in het park van de Disney studio's wilden doen, gedaan. We verhuisden naar het Sprookjes park, zodat we de Parade konden aanschouwen. We vonden een formidabele plek, wat resulteerde in super goede filmpjes en foto's van Eddy en Bert.

We gebruikten onze tijd goed. Voordat de afsluitende show om 20.00 uur begon, redde ik het met Bert om op de valreep de attracties van Sneeuwwitje en Pinokkio te beleven.

Na de show van Mickey Mouse bij de huizenhoge kerstboom en de ingang van het park liepen we in een gigantische mensenmassa door naar de trein. Heel prettig dat het overgrote deel van het publiek doorliep naar de parkeerplaats. We konden gewoon zitten in de trein.

Bij restaurant Le Basilic, op steenworpafstand van ons appartement, streken we om 21.30 uur neer voor een lekker hapje. Dat lukte erg goed. Le Basilic is wat ik versta onder een goed Frans restaurant. Smullen!

Thuis speelden we nog een boompje. Ik barstte van de energie door de geweldige dag die ik had beleefd. Met het liedje van Anna uit Frozen in mijn hoofd, 'do you want to make a snow man?', ging ik om 01.30 uur slapen.