Het Kremlin museum

Zaterdag 23 juli 2005

 

Een vol programma vandaag. We liepen met de groep naar het Kremlin. Een indrukwekkende plek. Er staan diverse kathedralen aan het Rode Plein, de een nog mooier dan de ander. Ook het mausoleum van Lenin maakte indruk op mij. Stalin heeft in hetzelfde praalgraf gelegen. Maar toen de Russen minder positief over hem dachten, hebben ze hem er weggehaald (1962). De enorme blokken rood marmer maken van het graf een vesting.

Na de tour over het plein met de uitleg van Ludwilla, onze gids, en het bezoek aan het Kremlin museum, was er een koffiebreak op eigen gelegenheid. Een prettige onderbreking om ook even met zijn drieën te zijn. We liepen het GUM in. GUM (je spreekt het uit als 'goem') is de afkorting van Glavny Oeniversalny Magazin, wat Universele Hoofdwinkel betekent. Een prachtig winkelcentrum, dat je kunt vergelijken met Galleria Vittorio Emanuele II. 

Na de koffiebreak waren we op het plein van het Kremlin getuige van een parade van het leger. Wel éven leuk, maar de poppenkast duurde me iets te lang. Het resultaat van de foto's viel mee. Ik ben altijd veel te laat met dit soort vertoningen. Er zijn essentiële momenten die je vast moet weten te leggen, en juist die mis ik dan. Idioot eigenlijk dat het met de huwelijksreportgages altijd goed is gegaan!

De fresco's in de 15de eeuwse kathedraal waren schitterend. Voor op het plein stond de 81 meter hoge klokkentoren met daarvoor de tsarenklok van 6 meter hoog met een gewicht van 210 ton. De klok heeft nooit geklonken. De klok werd gegoten in vier verschillende pogingen, waarbij de eerste drie mislukten. De ovens ontploften, waarbij vele mensen om het leven kwamen.Tijdens de brand in 1737 werd de klok overgoten met water en barstte. De scherf die los naast de klok stond, weegt 2 ton. 

Na het bezoek aan het Kremlin reden we met de metro naar Arbat, de artiestenwijk. Arbat is het Montmartre van Moskou. Hier ging de groep uit elkaar. Anderhalf uur hadden we de gelegenheid om door de straten te wandelen en te lunchen.

Vervolgens maakten we een magnifieke rondrit langs de schitterende metrostations. Elk metrostation had een specifieke sfeer. De metro van Moskou was een van de meest extravagante architecturale projecten van de USSR. Stalin wilde de mensen het idee geven dat ze een stralende toekomst voor de deur hadden staan. Zo kon het vertrouwen in de Sovjetstaat worden verstevigd. Onze gids had bij aanvang van de rit gezegd dat wij de mooiste metrostations ter wereld zouden bekijken. Onze lachsalvo's na haar opmerkingen waren volkomen onterecht. Ik zal de geur van versgebakken brood in de stations nooit vergeten.

Daarna was er weer tijd voor jezelf. De individuele tijd staat in een goede balans met de groepsactiviteiten. De groep bestaat uit 'welgestelde' mensen met - hoe kan het anders - interesse voor cultuur en geschiedenis.

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier