Zondag, 3 november 2024

Zoals dat ook in mijn eigen appartement het geval kan zijn, was het spel van de zon in het ludieke appartement van de Watertoren west prachtig. Het beloofde een zonnige dag te worden. 

We checkten rond de klok van elf uit en liepen de 25 minuten naar het Groninger museum. Daar stalden we onze bagage en dronken de moderne kunst van het museum. Het museum bestaat 150 jaar, maar is gedurende 100 jaar in een ander gebouw gestationeerd geweest.  

Zoals ook het gebouw zelf, kun je de collectie heel erg waarderen of totaal niet. 

De fotocollectie van Erwin Olaf, overleden in 2023, vond ik het hoogtepunt van het museumbezoek. Hij schreef; 'Ik zou het jammer vinden als er geen poging wordt gedaan om na mijn dood te kijken of ik tot de onsterfelijken kan behoren. Maar als dat niet lukt, even goede vrienden.' 

Het museum heeft een veelomvattende collectie. Overwegend is de kunst modern, maar eigenlijk is er voor een ieder wel wat te vinden. 

Onder andere is ook het schilderij van Van Gogh te zien dat enige jaren geleden uit het museum werd ontvreemd in een Ikea tas. Het verhaal werd in ganzenbordvorm op de muur uitgelegd (hieronder op de foto). 

Verrassend was de tijdelijke expositie van het Japanse keramiek. Ik voelde bij voorbaat meer interesse in de Japanse kunst, vanwege mijn geplande reis naar Japan in april 2025. De tentoonstelling vond ik mede mooi, omdat die gedragen werd door de serene Japanse muziek op de achtergrond. 

Na de tour dronken we warme chocolademelk met slagroom buiten op het terras. 

Vervolgens wisten we in 20 minuten af te rekenen, 2 kluizen leeg te halen (1 van de koffers, 1 van de jassen) en naar het station te lopen. De conducteur zei dat we echt in moesten stappen. Die ene minuut was voldoende, achter ons sloten de deuren en trok de trein op. Het vertrek stond symbool voor het hele weekend; geen stress, maar toch de tijd goed gebruiken.

Een bijzonder fijn weekend met mijn 2 vrienden.