Zaterdag, 2 november 2024

 

Een relaxt begin van de dag. Ik schoof de gordijnen open en genoot van het uitzicht over Groningen. Eenmaal opgestaan, liep ik naar de warme bakker die genoemd wordt op de site van Watertoren West. Een bakker die me deed denken aan de bakkers die in vroeger tijden Kingkorn en Tarvo brood verkochten. We besloten voor de volgende ochtend in de stad iets beters te scoren. 

Bert had de vorige dag bij de Toerist Information een stadswandeling gevonden. We begonnen bij nummer 12 en plakten de nummers 1 tot 11 aan het einde van de wandeling. 

Hansruedi las de uitleg voor die bij de bezienswaardigheden werden beschreven. Met name de hofjes zijn een bezoek waard. Het zijn kleine oases in een bruisende stad (zie hieronder). 

het stadhuis van Groningen
het stadhuis van Groningen

We beklommen de 5 verdiepingen in 311 treden van de Martinitoren en hadden een prachtig uitzicht over de stad. 

'In 1614 werd in Groningen een universiteit gesticht. De studenten vormden een vast element in het stadsleven. Ze zorgden voor vertier, economische voorspoed en overlast in de stad. Uiteraard werd naast het college, ook de kroeg vereerd.' Aldus de tekst bij het studentengezang boek uit 1833 in het Groninger museum (zie 3 november). Heel toevallig poseerde er een jonge vrouw met een behaald certificaat (zie foto hierboven). 

We streken in het zonnetje neer op het terras van restaurant De Kostery, maar verhuisden heel snel naar binnen, toen de zon zich achter het stadhuis verstopte. 

De appeltaart was goddelijk. Hij leek zo uit de keuken van een grootmoeder te komen. De 2 heren gingen aan iets gezonders. 

 

De wandeling ging verder. Af en toe probeerde de zon door de dikke bewolking heen te breken, maar op een gegeven gaf zij het op. Koud was het niet, dus struinden wij lekker door de stad en tikten alle nummers van de stadswandeling aan.

De benen gingen languit, voordat we om half acht het vegetarische restaurant Achterwerk betraden. Geen naam voor een restaurant als je het mij vraagt, maar - eerlijk is eerlijk - het eten was goed verzorgd. Het wijnarrangement begon niet goed met de voor mij veel te zure cider. Geen feest naast het smakelijke voorgerecht. Ik stapte over naar een volle Malbec. Het gezelschap was het allerbeste van de avond.  

Lees verder op de volgende pagina, zondag, 3 november 2024

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier