Zaterdag, 2 november 2024
Een relaxt begin van de dag. Ik schoof de gordijnen open en genoot van het uitzicht over Groningen. Eenmaal opgestaan, liep ik naar de warme bakker die genoemd wordt op de site van Watertoren West. Een bakker die me deed denken aan de bakkers die in vroeger tijden Kingkorn en Tarvo brood verkochten. We besloten voor de volgende ochtend in de stad iets beters te scoren.
Bert had de vorige dag bij de Toerist Information een stadswandeling gevonden. We begonnen bij nummer 12 en plakten de nummers 1 tot 11 aan het einde van de wandeling.
Hansruedi las de uitleg voor die bij de bezienswaardigheden werden beschreven. Met name de hofjes zijn een bezoek waard. Het zijn kleine oases in een bruisende stad (zie hieronder).
We beklommen de 5 verdiepingen in 311 treden van de Martinitoren en hadden een prachtig uitzicht over de stad.
'In 1614 werd in Groningen een universiteit gesticht. De studenten vormden een vast element in het stadsleven. Ze zorgden voor vertier, economische voorspoed en overlast in de stad. Uiteraard werd naast het college, ook de kroeg vereerd.' Aldus de tekst bij het studentengezang boek uit 1833 in het Groninger museum (zie 3 november). Heel toevallig poseerde er een jonge vrouw met een behaald certificaat (zie foto hierboven).
We streken in het zonnetje neer op het terras van restaurant De Kostery, maar verhuisden heel snel naar binnen, toen de zon zich achter het stadhuis verstopte.
De appeltaart was goddelijk. Hij leek zo uit de keuken van een grootmoeder te komen. De 2 heren gingen aan iets gezonders.
De wandeling ging verder. Af en toe probeerde de zon door de dikke bewolking heen te breken, maar op een gegeven gaf zij het op. Koud was het niet, dus struinden wij lekker door de stad en tikten alle nummers van de stadswandeling aan.
De benen gingen languit, voordat we om half acht het vegetarische restaurant Achterwerk betraden. Geen naam voor een restaurant als je het mij vraagt, maar - eerlijk is eerlijk - het eten was goed verzorgd. Het wijnarrangement begon niet goed met de voor mij veel te zure cider. Geen feest naast het smakelijke voorgerecht. Ik stapte over naar een volle Malbec. Het gezelschap was het allerbeste van de avond.
Lees verder op de volgende pagina, zondag, 3 november 2024