Maandag, 20 september 2021

Er stond een actief programma gepland voor vandaag. Om half tien zaten we met zijn drieën in de auto op weg naar Stoeterij 't Swarte Paert. We werden gastvrij ontvangen en ons gezelschap bleef beperkt tot ons 3, waardoor we alle aandacht kregen. De rit met paard en wagen door de bosrijke omgeving van Hemrik, was formidabel. De 2 gidsen gaven ons onderweg veel informatie over het wel en wee van de paarden. Er sprak veel liefde uit hun beschrijvingen. Zo vertelde Udo dat de paarden de volgende dag een rustdag zouden hebben ivm de inspanning van vandaag. Aan het einde van de rit zag je het zweet inderdaad staan op de ruggen van de paarden. We hadden veel lol onderweg.

Ook tijdens de rondleiding kregen wij veel te horen over de dressuur van de paarden. Ons werd de bak van de aquatraining getoond, gebruikt voor paarden met een blessure. 

We liepen door het museum en bezochten de stallen van de paarden. Heel toevallig zagen we een stukje van de dressuurtraining van een van de paarden.  

We vervolgden onze reis naar Wiuwert. Daar brachten we een bezoek aan een klein 13e eeuws kerkje, de St Nicolaaskerk, met de bijzondere grafkelder. Het wonderlijke verhaal van de eeuwenoude mummies van Wiuwert is omgeven door raadsels. Het is nog steeds niet wetenschappelijk bewezen hoe het kan dat de lichamen vanaf 1609 zo goed bewaard blijven. Een van de mummies heeft zelfs nog een oog.  

Sommigen mensen wijden het aan een mogelijke aardstraal die door de kerk zou lopen, anderen beweren dat de luchtstroom door de grafkelder uitzonderlijk is, waardoor de dode lichamen goed houdbaar blijven.

De St Nicolaaskerk is de Rosslyn chapel - het kerkje in Roslin uit de Da Vinci Code - van Friesland. Tenminste de toegang van de grafkelder deed me eraan denken. Ik was in Roslin in 2009 met Ed en Trudy & Jim. Foto's van de binnenkant van Rosslyn chapel heb ik helaas niet. Het was toen te donker voor mijn camera. Met een mobiele telefoon lukt het tegenwoordig veel beter om foto's in donkere ruimtes te maken. 

Een bijzonder bezoek. Er waren nog een paar mooie elementen in de kerk, die me boeiden, zoals de oude boeken.  

Van de gids in de kerk, die overigens boeiend kon vertellen, kregen we een tip van een adresje voor een drankje. Er was veel dicht op maandag, zei hij. We kwamen terecht in een theetuin en vonden een mooi plekje aan het water. Boven ons spotte Wim een roofvogel. Het is niet mijn sterkste kant om bewegende objecten met mijn camera vast te leggen. De foto's (hieronder) zijn geen van allen technisch goed, maar als je de foto's over elkaar heen legt, zie je toch een buizerd, haha. 

Het was tijd om terug te rijden naar Workum. Op het gezellige plein naast de kerk genoten we van een lekker sateetje als afsluiting van onze gezellige dagen. 

Tenslotte liepen we naar de kerk. Wim wist dat er bijzondere doodsbaren te zien zijn in de kerk, dus we checkten wanneer ik er terecht zou kunnen. We troffen de koster die ons erover informeerde.