Zaterdag, 22 februari 2025

Eddy ontmoetten wij voor de deur van het Italiaanse restaurantje Da Tonino. Bert & Hansruedi had ik in de trein al getroffen.  Na de lekkere pizza reden we op ons OV-fietsje naar de Kleine Komedie, waar we een voorstelling van de Ashton Brothers bijwoonden. Muziek, cabaret en acrobatiek volgen snel op elkaar, waardoor het geen enkel probleem is om gefocust te blijven op alles wat er gebeurt. Het wereldwijde plastic probleem is op zeer humoristische wijze met een doordringende ondertoon verweven in het programma. Het publiek dook van zijn plek toen de acrobatische act zich verplaatste boven de zaal. Een flink staaltje kleinkunst, dat wat mij betreft de maat van Carré heeft.

Woensdag, 18 februari 2025

Giray had me vrijwel voor de deur van mijn appartement afgezet, zodat ik gemakkelijk de reis naar Keulen kon aanvangen. Het concert van Ludovico Einaudi was memorabel. Ik had geen 1ste rang kaarten meer kunnen krijgen, maar besloot toch dat het de moeite waard was. In 2018 was ik eerder in het Lanxess stadion, waar 20.000 mensen in passen. Het zat helemaal vol. Ik wist daarom dat de akoestiek in het stadion formidabel is. En ik wist ook dat je van de verste plaatsen ziet wat er op het podium gebeurt. Een hele bijzondere avond... 

Dinsdag, 17 februari 2025

Vooraf was er niet heel veel animo in het team voor de Off site. Er konden op het laatste moment 5 collega's niet mee, waardoor de voorbereiding en het programma in het water viel. Maar uiteindelijk werden het '2 fantastische dagen', hahaha, niet gelogen. We vertaalden de doelen voor 2025 naar een plan met concrete acties tot op persoonlijk niveau. De entourage van het trainingscentrum van Lufthansa is fantastisch. Het centrum ligt op een toplocatie, de werkruimtes zijn bijzonder comfortabel, het eten GEWELDIG en de hotelkamers zijn ok. Ik barstte van de energie toen ik woensdagmiddag met mijn Turkse collega, Giray in zijn comfortabele BMW en met 2 andere collega's terug reed naar Frankfurt. Daar wachtte het volgende avontuur...

Zaterdag, 15 februari 2025

De zaterdag stond in het teken van de stekker scoren om in Japan gebruik te kunnen maken van het elektriciteitsnet. Met Trees reed ik naar de Vrijbuiter, een winkel waar ik altijd op mijn portemonnee moet letten, want voor mij is het een snoepwinkel. 

Aan het begin van de avond aten we gezellig een lekker gelakt zalmpje bij Novels. Vanuit Novels waren we zo bij het Zaantheater, waar we Eddy met zijn neef Nico en vrouw Nel troffen. Van de voorstelling van Släpstick genoten we allemaal. De nieuwe show bevat veel herhaling, maar omdat alle sketches even goed zijn, vond ik dat geen enkel probleem. Het was een verrassing om Ernst & Anne te ontmoeten tijdens het drankje achteraf!

Een dag met een gouden randje. 

Zaterdag, 1 februari 2025

'Wij zijn voor het geluk geboren' zei mijn broer, toen ik bij hem in de auto stapte om gezamenlijk te gaan wandelen. De hemel was strak blauw, het was een schitterende winterse dag. Het rondje Broek in Waterland - Zuiderwoude werd dan ook genieten. 

Er volgde een theevisite bij onze oudste zus in Monnickendam. De dag was al fantastisch begonnen maar eindigde tenslotte ook met een grootmoedig gebaar; we streken neer bij restaurant Choux in Amsterdam. Niet alleen is het eten fantastisch, maar ook de bediening is precies zoals ik hem graag zie: hartelijk, maar niet al te zeer aanwezig. Daardoor was er tijd zat om de laatste status over onze gezamenlijke reis naar Japan te delen. Wat een topdag.