Zaterdag, 28 september 2024
Al maandenlang had ik voorpret van het feestje.
Met Bert & Hansruedi vanwege het instuderen van een ‘showtje’. Met Peter vanwege het instuderen van de ‘medley’ van de Engelse Wals, de Tango en de Weense Wals om mijn gasten te vermaken tussen het hoofdgerecht en het dessert buffet.
Adri kwam er voor over uit Spanje. Voorafgaand aan mijn verjaardagspartijtje waren er met de familie veel gezellige afspraken.
Met Adri, Trees, Bert & Hansruedi en Peter waren we op tijd bij het Tolhuys.
Bert & Hansruedi hadden voorgesteld om lampionnen op te hangen. Trees en Adri hielpen mee.
Ook deed ik met Bert & Hansruedi en Peter 'de generale' van de dansjes.
Van Bert & Hansruedi ontving ik mijn leeftijd in bloemen, echt prachtig.
De feest locatie, het Tolhuys in Zaandam is niet alleen een hele leuke plek voor een feestje, het personeel is ook heel professioneel in het verwennen van gasten.
De aanloop vanaf vijf uur tot kwart voor zes vond vanwege het mooie najaarsweer buiten plaats. Iedereen druppelde ‘binnen’ en verwelkomde elkaar, want familie en vrienden kennen elkaar inmiddels een tijdje. Mijn intimi kennen mijn motto
'Age is just a number'. Hoe oud ik word hoef ik niet te zeggen, hahaha.
Ondanks dat ik gezegd had dat ik alles heb wat mijn hartje begeert, ontving ik veel lieve en originele cadeaus. De foto hierboven laat het cadeau zien van mijn broers en zussen. Het bevatte allemaal 'René dingen'. Een saunabon voor Fort Beemster, chocolade van Puccini en nog veel meer.
Van 2 nichtjes met hun gezinnen kreeg ik allemaal cadeautjes met betrekking tot wandelen, zoals een wandelarrangement en wandelsokken. Mijn zus en nichtjes waren behoorlijk creatief geweest. Zo lief allemaal!
De opening van het feestje stelde ik 15 minuten uit, omdat mijn Duitse collega's nog niet waren gearriveerd, maar om 18:00 uur moesten we echt beginnen, want het eten stond al klaar.
Bert & Hansruedi en ik openden het buffet met een dansje van 1,40 minuut op de muziek van ‘Be my quest’ uit Belle & the Beast.
De hele avond was van het begin tot het eind voor mij uitzonderlijk genieten. Het overtrof de voorpret die ik had gehad. Ik zag mensen met elkaar lachen en praten. De muziek was zorgvuldig uitgezocht door Peter en voegde wezenlijk toe aan de goede sfeer van de avond.
Collega's uit Amsterdam gaven acte de présence (hieronder).
2 Collega's uit mijn team in Duitsland reden 1100 km om bij mijn verjaardag aanwezig te zijn. Vrijdag planden we een workshop op het hoofdkantoor. Daarna dronken we een coca cola in mijn appartement. Mahmoud en Antonios verbleven in het B&B van Bert & Hansruedi. Ik reed met ze mee om in te checken. Mahmoud en Antonios overhandigden mij een mand vol cadeautjes namens het hele team. Overweldigend! Vooral de foto's zijn me dierbaar en de beschreven kaart is hartverwarmend.
Wim had een speciale rol op zich genomen. Hij had een speech geschreven, die hij aan mij in het bijzonder en aan het gehele gezelschap voordroeg. Het waren warme woorden en in zijn beschrijving van mijn leven herkende ik mezelf. Reizen, wandelen, dansen, werk; alles kwam langs. Aan de gesproken woorden kon ik horen dat mijn broer veel van mij houdt.
Mijn broer gaf er een filosofisch tintje aan. Hij zei
'Een diplomaat is iemand die de verjaardag van een vrouw onthoudt, maar nooit hoe oud ze is.'
Mijn intimi weten dat het dansen voor mij al jarenlang een groot genietmoment is. Op de muziek van achtereenvolgend Nat King Cole, Fascination (Engelse Wals), Jealousy (Westerse Tango) en Billy Joel, The Piano Man (Weense Wals) gaven Peter en ik een dansdemo aan mijn gasten. Niet alleen hadden Peter en ik ons voorgenomen dat we zelf zouden genieten van het dansen, maar ook vond ik het enig om mijn intimi eindelijk eens te laten zien, waaraan ik mijn vrije tijd voor een groot deel besteed.
Over het buffet kreeg ik tijdens en na het feestje veel positieve reacties. Het Mexicaanse buffet viel in de smaak. Het eten zag er bovendien geweldig uit.
Mahmoud en Antonios maakten een compilatie met eigen gekozen muziek. Voor hen voerden Bert & Hansruedi en ik het openingsdansje voor het buffet later op de avond nog een keer uit, omdat zij het gemist hadden.
Het einde van de avond was in zicht.
Wat valt er nog te zeggen. Foto's en filmpjes spreken boekdelen. Later zou ik op de foto's en filmpjes terug zien dat ik niet de enige was die genoten heeft. Dat is dubbel genieten. Ook merkte ik dat je lang niet alles meekrijgt gedurende zo'n avond. De herinneringen op beeld zijn daarom extra fijn.
Met dank aan mijn vriend Eddy, alias de filmer en met dank aan mijn zusje, Trees, alias de paparazzo voor de vele foto's en filmpjes, wat groot nagenieten betekent!