Zaterdag, 29 juni 2024

De Broers-en-Zussendag begon met een app (hiernaast) van de jongste van zes. De spreuk is helemaal waar, maar hoe positief je die familieband ervaart kan uiteraard nogal verschillen. De band met mijn broers en zussen heb ik nooit als slecht ervaren, maar ik kan wel zeggen dat die band gedurende mijn leven hechter is geworden naarmate ik ouder werd.  

Om 8.00 uur arriveerde Trees, zodat we met zijn drieën (met Adri en ik) op de markt verse vis voor het hoofdgerecht van het lunchmenu konden scoren, voordat de broers en schoonzussen arriveerden. 

We reden naar Monnickendam. Daar was de tuin al helemaal klaar voor het gezelschap van 8; 3 broers, 3 zussen en 2 schoonzussen. Ook Ben, mijn overleden zwager, was door onze gedachten aan hem in ons midden.

Iedereen druppelde bij gastvrouw Trees binnen in de tuin. Wim en Henk zetten een parasol op, want de weergoden waren met ons en beschenen ons vrolijk. Adri had voor een ieder een cadeautje meegebracht; een kerstbal van Mallorca. Echt superblij mee! Jan en Lineke brachten lekkere flesjes rosé mee. Het werd meteen duidelijk dat iedereen zijn beste beentje voor zette om er een mooie dag van te maken. 

Riek had het voorgerecht van het lunchmenu voor haar rekening genomen; een heerlijke perensalade met parmaham, gekaramelliseerde ui en crunchy hazelnoten. 

Daarna volgde het visschoteltje (kabeljauw, zalm, tonijn, schol en een gamba) met een witte wijnsaus uit de oven met gewokte sperzieboontjes, worteltjes en witlof, en aardappelkroketjes van de 3 zussen. 

Henk sloot het menu feestelijk af met 3 verrassende smoothies; 1 met hoofdbestanddeel bietjes, 1 met mango en munt en 1 tropische met o.a. ananas en gember. Daarbij serveerde hij een mini taartje met een ganache bodem gevuld met mousse en frambozen. Alles bij elkaar een feest. Maar het grootste feest was het feit dat wij met zijn allen bij elkaar waren. Een unieke gebeurtenis die ik koester en waarvan ik, ook nu weer, tijdens het schrijven van deze notitie, ongelooflijk geniet.  

Adri, Henk en ik bleven nog wat hangen in de tuin van de gastvrouw. Zo lang zelfs, dat Trees op het idee kwam om met zijn vieren een frietje te gaan eten, omdat ze begon te knorren. We wandelden naar het Spil en aten het patatje aan een picknickbank. Op de terugweg zochten we op aandringen van Henk naar de dwergpapagaai, die wij op de heenweg naar het riet hadden zien strompelen. Toen we hem vonden, met recht onder de tak waarop hij zat een kat die zijn kans afwachtte, zei Henk, 'We hebben 2 opties: of we vermoorden de kat, of we nemen de vogel mee naar huis'. Omdat Trees de gehavende lovebird thuis niet wilde verplegen, nam ik de papagaai mee op onze wandeling en zette hem, ver buiten het territorium van de kat, op een hoge tak. De vogel krijste de hele weg dat hij niet begreep waarom wij zowel op de heenweg als de terugweg zo'n lol hadden. 

Donderdag, 27 juni 2024

De voorpret begon voorafgaand aan de komst van mijn jongste zus met het gereed maken van haar kamer, het klaarzetten van de asbak en het kopen van drop en stroopwafels. Adri landde aan het begin van de avond. Samen met Trees stapte ik op de trein om haar op te halen, een feest op zich. Met zijn drieën aten we bij mij een frietje, een favoriet van de logé. Het begin van fijne dagen met elkaar.

Zaterdag, 22 juni 2024

'Een perfecte dag/avond regel je niet, die overkomt je soms', antwoordde mijn broer via de app, toen ik hem bedankte voor de bijzondere avond. Henk zei in de tijd, tijdens mijn rouw om het vertrek van Ed, 'Wees dankbaar dat je zo'n grote liefde hebt gekend, zusje, sommige mensen komen daar een heel leven niet aan toe'. Hij had toen geen idee hoeveel kracht ik lange tijd uit die zienswijze putte. 

Wij reden samen naar Almere voor een voorstelling van Theatergroep Vis à Vis, 'Silo 8'. Onderdeel van het arrangement was een vegetarische maaltijd, vooraf aan het theater. Het was zomers weer, dus aten we met veel plezier buiten. Mooi weer is ook boffen als je een openluchtvoorstelling voor de boeg hebt, haha. 

De voorstelling was een groot spektakel. Met behulp van een hoogwerker werden door de acteurs flinke capriolen uitgehaald. Uit het water kwam een luchtschip tevoorschijn. Het decor ging gecontroleerd in de hens en 1 van de hoogste torens stortte brandend ter aarde. Het verhaal was steengoed; het speelt zich af in 2060. Bij ouderen wordt het geheugen gewist, omdat herinneringen het geluk in de weg zitten. Herinneringen zijn pijnlijke gedachten van zaken, die niet meer kunnen en van mensen die zijn verloren. In het huis van de ouderen wordt een efficiëntie tentoongespreid, die zowel schokkend als humoristisch is. Zo gaan de ouderen door een 'douchestraat'. Het is een fantastisch staaltje theatervakmanschap, waarmee het probleem van de groeiende vergrijzing op een zeer humoristische en luchtige wijze bij het publiek onder de aandacht wordt gebracht.

Na de voorstelling werd het feest nog groter. Henk en ik streken op het theaterterrein bij een vuurkorf neer met een drankje en waren, los van de fysieke nabijheid, dicht bij elkaar. Een parel van een avond. 

Vrijdag, 14 juni 2024

De volgende ochtend werden er ideeën uitgewisseld over mogelijke verbeteringen in de organisatie. 

Na de rijke lunch reed ik met 3 andere collega's in een luxe BMW naar de luchthaven in Frankfurt. Daar stapte een collega op de trein naar Mönchengladbach. Met mijn Nederlandse collega stapte ik op de trein richting Nederland. 

Donderdag, 13 juni 2024

Mahmoud had het idee geopperd om voor de reis naar de CISO offsite een bus te huren. De aanvankelijk gehuurde bus voor 9 personen bleek een zijspiegel te missen, waardoor op het laatste moment moest worden uitgeweken naar een bus voor 8 personen. Hierdoor moest een collega uit een ander team helaas ander vervoer kiezen. De busreis werd oergezellig. Het stond symbool voor de goede sfeer in ons team. Collega's uit mijn team hebben naast de Duitse nationaliteit een verschillende achtergrond, zoals Grieks, Turks, Indiaas en Irakees. Om de beurt kozen we de muziek. De af te leggen kilometers werden daarom door het brede scala aan muziek vrolijk ingekleurd.  

Bij aankomst was er een 'wauw' effect. Het landhuis met de omringende tuinen zijn een eyecatcher. Wij hadden voldoende tijd om in te checken. Daarna begon het zakelijke programma. Het middagprogramma vond gedeeltelijk buiten plaats, waardoor we van de prachtige omgeving konden genieten. 

De avond was geheel gewijd aan ontspanning. Voorafgaand aan het diner was er voldoende vrije tijd. Ik belde met Trees in mijn comfortabele kamer. 

Daarna werd het lekker eten. Naast dat het gezellig werd met de collega's van de 2 teams waarmee ik werk, leerde ik nieuwe collega's kennen. Ook collega's die in Nürnberg werken. Er werden spelletjes gedaan en er werd gelachen en gepraat onder het genot van een drankje. Een mooi bestede avond.  

Zaterdag, 8 juni 2024

Noem het, de zomer vieren of gewoon gezellig bij elkaar zijn. Beiden zijn waar, hoewel het weer niet goed genoeg was om buiten te zitten. Maar binnen scheen de zon. In de formatie van de 6-koppige vriendengroep schoven wij op uitnodiging van Eddy aan een Mexicaanse Tisch aan. Ik at lekker, zoals altijd bij Eddy. We praatten. Lachten. Een mooie, vertrouwde avond. 

Zaterdag, 01 juni 2024

Een uitje met zusje lief. Aanleiding was de bezichtiging van een appartement in hetzelfde appartementencomplex waar ik woon, maar dat haalt de boeken niet. In Duitsland zeggen ze, 'Da sehe ich leider schwarz' (dat zie ik niet zitten helaas). 

Het 12-uurtje bij Roezemoes was gezellig en lekker. Na de lunch banjerden we door de winkelstraat van Zaandam. De fijne momenten met mijn zus zijn inmiddels ontelbaar.