Dinsdag, 31 december 2024

Een drukke decembermaand, waarin ik echt uitzag naar de vakantie. Ik had wel een hele waslijst van dingen die ik wilde doen, maar om te beginnen zag ik uit naar het uitslapen en even niets moeten. Er was daarentegen ook volop genieten in december: 2 Kerstgala's van het dansen, er was een kerstontbijt en een kerstdineetje met mijn team in Frankfurt in het restaurant van de oom van Antonio, een fijne avond met Mahmoud en Sina thuis, de kerstmarkt op de patio van het gebouw van mijn werkgever in Frankfurt, de verjaardag van Conny, gevierd met een hapje eten in Haarlem en aansluitend een balletvoorstelling in de stadsschouwburg van Haarlem, er was een fijne wandeling in Castricum en er was een fijne afsluiting van het jaar bij mij thuis met Bert & Hansruedi en Trees & Henk. 

Zondag, 29 december 2024

Het uitje naar de Werkspoorkathedraal in Utrecht was geboren omdat mijn nichtje Miriam niet op mijn verjaardagsfeestje in september kon zijn vanwege een operatie. 

Het bleek een schot in de roos. De Maaltuin had ik ontdekt vanwege een uitnodiging van Henk. Het rondreizende restaurant slaat zijn tenten op in bijzondere locaties. In november was dat de Naarderkerk (zie mijn aantekening van 8 november), vanavond was dat de Werkspoorkathedraal. 

De entourage was grandioos. De voormalige fabriek is een bijzonder interessant industrieel pand. In de enorme hal was een kas geplaatst voor het diner, want de enorme hal was veel te koud om een hele avond in stil te zitten. Het diner werd omkleed met muziek en een gedicht van een woordkunstenaar. Het werd een mooie avond. 

Een volgend diner van de Maaltuin zal er niet komen. Het eten hield zo links en rechts te wensen over. Jammer, want als ik daar enthousiaster over was geweest, dan had ik wellicht ook het diner in het Muiderslot mee willen maken. 

Zaterdag, 28 december 2024

Trees had eerder verteld over haar bezoeken aan de Waterleidingduinen bij Zandvoort. Ze had me zelfs een filmpje gestuurd van 2 vechtende herten die ze op steenworpafstand gade had geslagen. Ook Henk had er onlangs herten gespot. 

Vandaag wandelden we met zijn drieën door het duingebied. We kwamen veel herten tegen, echt fantastisch om te zien hoe de dieren zich in hun eigen habitat bewegen. Ze blijven op veilige afstand waar het mensen betreft, maar ze verschuilen zich niet.

In het cafeetje bij de ingang van de duinen dronken we chocolademelk met slagroom. Aansluitend aten we een lekker hapje bij VanderValk in Oostzaan. Een heerlijke dag met broer en zus.