Zaterdag, 17 augustus 2024
Geen idee hoe lang we de jaarlijkse Parade in de samenstelling van ons vier precies bezoeken. Maar lang. En elke keer is het bezoek inspirerend, uitermate gezellig met de 3 heren en erg genieten van de gemoedelijke sfeer en de voorstellingen.
Net aangekomen en genietend van de fijne uitstraling van het theaterfestival, ontsprong bij mij de vraag hoe het mogelijk is dat er nooit iets vervelends gebeurt in het Martin Luther King park in hartje Amsterdam. Beveiliging zie je niet, maar is er toch wel, zo zag ik later op de avond. De beveiligers slenterden ontspannen over het terrein.
We waren een half uur eerder dan andere jaren in verband met het drukke programma dat we in overleg met elkaar samenstelden. 4 Voorstellingen hadden we gepland. Eddy regelde, zoals ook voorgaande jaren, de kaarten vooraf aan de avond. En Bert had de entreekaarten goedkoop kunnen scoren via zijn werk.
We begonnen met een Aziatische maaltijd. Er zijn geen restaurants met Michelin sterren op het terrein, maar als je jouw verwachting aanpast, dan komt het goed. Mijn Rendang was in ieder geval goed genoeg.
De eerste voorstelling in Casa Mondo om 19:00 uur 'Life ain't a Brunch', was een levendige drag queen show van dans en muziek. Een mooie opening van de theateravond.
De 2de voorstelling 'It really hurts when your head hits the concrete', was een dansvoorstelling met een intrigerende verhaallijn, wat maakte dat je wilde weten hoe het af zou lopen. Bovendien een indrukwekkend staaltje van beheersing en spierkracht.
Voorstelling nummer 3 was een vrolijk toneelstuk van Het Zuidelijk Toneel, 'Sieben, acht, heisse Nacht'. De tekstregels van bekende liedjes maakten het verhaal over een huiselijke avond nog hilarischer.
De 4de voorstelling werd gegeven door dansgroep 'Conny Janssen Danst', in de Reizende Schouwburg. Ook zeer de moeite waard.
Tussen de voorstellingen door banjerden we over het terrein, vingen zo links en rechts muziek op, zagen mensen gezellig met elkaar praten onder het genot van een hapje en drankje, genoten van de mooie, zachte avond en van elkaars gezelschap.
De voorstelling waarmee ik als toegift afsloot is 'het Komkommer Cabaret'. De 3 heren hadden geen interesse in de voorstelling van 5 minuten, dus betrad ik de 'cabaret'ruimte met 3 andere mensen. De kamer bestond uit vrolijke onzin met aan de boom, die tot het plafond reikte, de komkommers.
Het kopje gevuld met ijsklontjes met een koekje (plakje komkommer) bleek geen water, maar een gin-tonic te bevatten. Het leven kan onverwacht anders en onzinnig vrolijk zijn.
'A night to remember' (citaat Bilbo Baggins, Lord of the Rings)
Woensdag, 14 augustus 2024
'Onder het zagertje' antwoordde Eddy, toen ik hem via de whatsapp vroeg waar ik hem op het Leidseplein zou vinden. Het zagertje zag ik voor het eerst. Het prachtige beeldje staat hoog in een boom. Grappenmakers zaagden eerder de tak door waarop het kunstwerkje stond. Nu moet je flink omhoog kijken om het zagende mannetje te vinden.
Een weekje thuiswerken in Zaandam betekent dat er een mogelijkheid is om volgens traditie op de woensdag te stadten. We konden het nog! Het werd een fijne en succesvolle middag.
In het kader van 'En Pierre, wat hebben ze niet?' (deze is speciaal voor de oudere lezers onder ons), maakte Eddy deze foto van mij in het spijkerjurkje. Ik zoek naar en zeur allang om een spijkerjurkje, maar deze was me te zwaar en te lang. Ook de schoenen werden het niet, maar het jurkje - beiden hieronder op de foto - redde het onder andere wel.
Toen de buit binnen was, slenterden we door de Jordaan, waar we in eetcafé Sonneveld afsloten met een hapje eten. Het eetcafé was behangen met foto's van Wim Sonneveld. Deze is ook voor de oudere lezers, haha.
De shopactiviteit is een traditie om te koesteren.
Vrijdag, 08 augustus 2024
Na 2 uur dansen is het heerlijk om op het gezellige terras van Bert en Hansruedi neer te strijken. Een fijne omgeving om een hapje met elkaar te eten. Deze keer was mijn dansmaatje Peter er ook bij. Een relaxte avond met lekker eten.
Zaterdag, 03 augustus 2024
Een lunchafspraak met Trees en Henk. Na een bezoek aan de begraafplaats in Zuiderwoude, banjerden we door Monnickendam. Uiteindelijk streken we neer bij de haven voor een gezamenlijke lunch. Er werd geboomd en gelachen, waardoor de dag omvloog. Heerlijk om die middag in de pocket te hebben.