Woensdag, 30 april 2024

Denk niet dat er iets bijzonders te vieren was tijdens deze werkdag. In mijn Duitse werkomgeving is een uitgebreide, gezamenlijke lunch buiten de muren van mijn werkgever heel gebruikelijk. Vandaag was speciaal omdat we buiten konden eten. Het Italiaanse restaurant is voor herhaling vatbaar. De bediening bestond uit een paar mooie, jonge Italianen, die mijn 3 mannelijke collega's feliciteerden met het grote aantal vrouwen om zich heen. 

's Avonds deed ik het buiten eten nog een keer dunnetjes over met een dierbare collega. Ook dat etentje was heel gezellig. 

Zaterdag, 27 april 2024

We worden een dagje ouder. Vandaag, Koningsdag, uit zich dat in de drukte van de grote stad en de vrijmarkten vermijden, maar lekker de rust opzoeken in de natuur, hahaha.  

Bert en Hansruedi trof ik in treinstation Zaandam. In Hoorn pakten we rond 11 uur voor een paar haltes de bus richting Zwaag. Henk had ons al gewaarschuwd. De Horenaren negeren Gods leiding op die dag en zijn al vroeg dronken. 'Eerst pissen', hoorde ik een beschonken jongeman tegen zijn gezelschap zeggen, terwijl hij zijn fles bier op de vuilnisbak zette. 

De wandeling werd heerlijk. Het eerste half uur liepen we in een gemoedelijk buitje. Ook in de namiddag viel er wat water uit de hemel. Maar mij daardoor af laten schrikken 'kommt mir Spanish vor', zouden de Duitsers zeggen. De wandeling laat zich herinneren als een lekker eindje banjeren door de West-Friese polders in goed gezelschap. In Enkhuizen rondden we de 15 km af en pikten een terrasje, want de zon was immers tevoorschijn gekomen. 

De afsluiting van de dag was een fijne ontmoeting met Henk. Na 3 kwartier treinen, ontmoetten wij elkaar op het station van Heerhugowaard, waarna we met zijn vieren gezellig een hapje aten in Brasserie IJzer. Een gemoedelijke plek waar Henk, Bert en Hansruedi nader kennis maakten. Een parel van een dag.  

Zondag, 21 april 2024

Trees trof ik op het station van Purmerend na een mooi treinritje door de polder. De Nederlandse luchten en landschappen zijn uniek en blijven mooi, ook als je verre reizen hebt gemaakt. 

Trees en ik banjerden door Purmerend en lunchten gezellig in een leuk tentje in het centrum. Niks bijzonders qua activiteiten, maar altijd een fijne ontmoeting met mijn zus.  

Zaterdag, 13 april 2024

De vorige dag had ik Trees en Henk een WhatsApp gestuurd met de boodschap dat ik in een diep gat was gevallen na onze mooie serie van 4 zaterdagen, waarin wij ongeveer 10 kilo bonbons maakten en 15 kinder-paaseieren (maart 2024).  

De afspraak was gauw gemaakt. De dag begon ouderwets vroeg om half tien. Henk en ik pakten in Heerhugowaard wat spullen in. Trees schoof aan bij de lunch. De spullen waren in Hoorn snel geïnstalleerd. Deel II van ons uitje was een schitterende rit door de bollenvelden in Noord Holland. Ooit van Barsingerhorn gehoord of 't Zand? Ik niet. We sloten de mooie dag af in een gezellige strandtent in Camperduin met 1ste rang zitplaatsen vanwege het uitzicht op zee. De asperges met slow-cooked fricandeau smaakten voortreffelijk. Wat wil je met zulk gezelschap. Terug in Heerhugowaard sloten we af met een koffietje en een zelfgemaakte eclair van Henk.

Maandag, 9 april 2024

Zowel mijn dakterras als mijn tuintje in Frankfurt hebben zin in het voorjaar.

Laat maar komen dat voorjaar en die zomer zou ik zeggen. Maar ja, 'April, April, der macht was er will'. 

Tussen foto's 1 - 2 en 3 - 4 (hieronder) zitten slechts 2 dagen. 

Op kantoor deelde ik de uitnodigingen voor mijn feestje in september uit, vergezeld met de eigengemaakte bonbons. Beiden sloegen in als een bom. Een collega, die het verhaal van de eigengemaakte bonbons was ontgaan, vroeg na het eten van de snoeperij, waar ik ze gekocht had, omdat hij ze zelf wilde kopen. Een mooier compliment kun je niet krijgen, toch? 

Zaterdag, 6 april 2024

Halleluja. De 1ste dag van het jaar dat ik in de gelegenheid ben om een wandeling te maken in mijn geliefde Castricumse duinen. Natuurlijk zeg ik dat verkeerd. Tenslotte kies ik de invulling van mijn tijd helemaal zelf. Het deed me veel genoegen om te constateren dat het bos nog steeds goed bevolkt is door het kaboutervolk.