Zaterdag, 7 mei 2022

Het requiem van Mozart is sinds jaar en dag een van mijn favorieten. 2 Jaar en 2 maanden geleden woonde ik met Mariska en Sam hetzelfde requiem bij in hetzelfde muziekgebouw, vlak voordat corona de concertdeuren sloot. Na corona was het de eerste keer dat ik het Concertgebouw betrad. 

Het was niet de mooiste uitvoering ooit. Het orkest telde niet zijn gehele bezetting. 8 Violen ipv 20 'hoor' je. Het betekent minder drama en voor mij kan het niet dramatisch genoeg. De springerige bewegingen van de dirigent, Pieter Jan Leusink, hadden voor mij achterwege mogen blijven. 

Maar de 4 solisten waren van wereldniveau en ook het koor van de Bach vereniging maakte veel goed. De muziek blijft ongelooflijk-prachtig-mooi en bij het Lacrimosa houd ik het nog steeds niet droog. Er is dan een moment dat ik in een hemel geloof. 

De dame achter het slagwerk zag eruit alsof je beter geen ruzie met haar kon krijgen, maar haar slagwerk was de cum laude van de geslaagde muziekvoorstelling. Een avond genieten.