Zaterdag, 6 februari 2020
De kop van het nieuwe jaar is eraf.
Als ik de maand januari terug kijk, is er weinig boeiends te vertellen aan mijn buitenwereld-van-trouwe-lezers.
Er is niets over van de regie, zoals ik die gewend was over mijn leven te nemen. Geen reizen, geen volle agenda met sociale dingen, geen theater, sauna, musea.
Maar daarvoor in de plaats is een gevoel gekomen van dankbaarheid om iedereen die en alles dat kleur geeft aan mijn leven. Zo heeft zonder dat ik er moeite voor heb gedaan de boeddhistische leer waarmee ik in Ecuador kennismaakte, intrede gedaan in mijn dagelijkse leven.
Het was een fijne maand, die ik aan de hand van een paar foto's zal illustreren.
2 Januari, de duinen bij Castricum. Een goed begin van het nieuwe jaar om op de mooie, zonnige, maar frisse winterse dag naar de zee te stappen...
In het licht van 'wat woon ik toch mooi' bleek ik terugkijkend naar de foto's van januari wat markante foto's van mijn omgeving te hebben gemaakt...
Zaterdag, 30 januari 2021
Vanaf het treinstation Castricum liep ik door duinen en bos naar Wijk aan Zee. Ik leek Remy wel uit Alleen op de Wereld, zo rustig was het. De wilde paarden kwam ik tegen toen ik nog maar net op weg was. In Wijk aan Zee scoorde ik een warme chocolademelk-to-go bij hotel Zeeduin, dat grenst aan zee. Over het strand liep ik door een straffe tegenwind de route terug naar Castricum (18 km). Ook het strand was een plek van contemplatie, er was nauwelijks een levende ziel te bekennen...