Zondag 28 februari 2021

Het slotakkoord van februari 2021. Een maand van sneeuw en zomerse temperaturen. Een maand van veel buiten zijn.

Op 7 februari liep ik samen met Bert en Hansruedi vanuit hun huis, waar ik een nachtje geslapen had, naar het mijne. Bijna bij de Zaanse Schans maakte ik deze foto.

Zondag 21 februari 2021

De dag begon met een mooie zonsopgang. Ik was vroeg wakker, want er stond een mooie wandeling op het programma. Bert en Hansruedi trof ik in de trein naar het Muiderpoortstation. Daar voegde Eddy zich bij ons om een stukje met ons op te lopen.

Ik had Eddy 5 maanden niet gezien. Ondanks dat wij soms telefoongesprekken hebben van 2 uur om ons contact te conserveren, was het fijn hem weer in levende lijve te treffen. 

We praatten gezellig bij met zijn vieren. Bij het begin van het Flevopark maakte Eddy de 'onsie' en keerde hij huiswaarts, terwijl wij onze wandelroute vervolgden. 

Van elke stap van de route door Muiden en Weesp, naar uiteindelijk Holendrecht (23 km), genoot ik. Het weer verschilde 15 graden met een week geleden. De zon liet zich van haar beste kant zien. Wat een topdag. 

Zondag, 14 februari 2021

Het voelt nog steeds als vakantie, dat banjeren door de sneeuw. Het is exact wat ik voel als ik een verre reis maak; de verwondering van het niet alledaagse. Het lost je behoefte op tot conversatie en je kunt zwijgzaam genieten. 

Het was een wandeling naar mijn broer en schoonzusje, die in Purmerend wonen. Een route van 18 km dwars door de polder. Echt fantastisch. 

Woensdag, 10 februari 2021

We zijn de maand februari nog lang niet uit, maar het weer van vandaag was zo bijzonder, dat ik het de moeite waard vind om er een korte notitie aan te wijden. 

Informatief wordt het niet hoogdravend, maar de plaatjes die ik schoot vind ik het publiceren waard. De wandeling door de Castricumse duinen, waar ik inmiddels aardig thuis ben, was een compleet nieuwe door de de plotselinge witte deken waarin de duinen gehuld waren. De aarde trilde en wilde kantelen rond haar as, zo vrolijk leek ze zich te voelen. 

Vanaf het treinstation in Castricum liep ik door de duinen naar Wijk aan Zee. Daar dronk ik een warme chocolademelk met slagroom. Over het strand liep ik naar het Castricumse strand en van daaruit terug naar het station. Wat een uitje!