Donderdag, 31 december 2020

 

Een mooie dag om de notitie van de maand december te schrijven, waarmee ik eveneens het jaar afsluit. Voor het eerst sinds de lange tijd van een jaarlijkse, traditionele sinterklaasavond met Eddy en Bert, de viering via Teams in plaats van een gezellig avondje bij Eddy. Hoe flexibel is een mens, want we hadden een hele leuke avond. We stuurden elkaar de cadeautjes en lazen de gedichten hardop aan elkaar voor.

En dan, een bizar jaar. De beperkingen ervan kennen we allemaal, dus laat ik de goede dingen benoemen; ik vond een nieuwe balans in het vele thuis zijn in mijn gezellige huis en in het thuiswerken in mijn fijne job. Sterker dan ooit voelde ik veel liefde om me heen, van familie en vrienden...

Donderdag, 31 december 2020

 

Wat is er fijner om het jaar af te sluiten door na te genieten van een gezellige Kerstdag door deze te beschrijven en de foto's weer te bekijken.

Bert en Hansruedi ving ik kort na het middaguur op bij het treinstation van Zaandam. We liepen de route door Westzaan zoals in de zomer, maar liepen nu door naar hun huis in de Wormer. 16,5 km totaal. Toen we arriveerden bij hun nieuwe huis, was het aangezicht ervan formidabel (zie foto hiernaast).

 

Na een kop warme chocolademelk met de eigengebakken kerstkoekjes (zie hieronder de aantekening van 23 december), installeerde ik me in het splinternieuwe gastenverblijf. De vloerverwarming deed het, de badkamer was pico bello, muren waren geverfd; kortom alles was klaar om ingewijd te worden en ik had de eer dat te doen.

De kerstborrel werd een bijzondere; het is de eerste keer dat Bert en Hansruedi Kerstmis vieren in hun nieuwe huis.

Met de echte kaarsjes in de boom was het extra speciaal. Ik prijs me gelukkig met deze mooie vriendschap.

Daar hoort toch een glas champagne bij?

De rest van de avond was minstens zo fijn; we aten gezellig met elkaar en speelden een spelletje Catan. 

Zaterdag, 26 december 2020

 

Er stond mij een rijk ontbijt te wachten de volgende ochtend. De lucht was zwaar bewolkt, maar wij liepen omwille van de frisse neus de 3,5 km naar het station Zaanse Schans. Daar scheidden onze wegen door middel van een trein richting Uitgeest en Rotterdam.

Woensdag, 23 december 2020

 

Half negen 's morgens. De Wormer. Ik had uitgezien naar het motorritje. Zo vaak rijd ik niet meer, want ik werk nog steeds voor 100% thuis. De hemel zat potdicht en het motregende, maar ik had het naar mijn zin, voelde me happy. Ik stapte af om de foto hiernaast te maken. Het was alsof de wegen aan beide kanten van de brug nergens naar toe zouden leiden. 

'Als de weg ophoudt, kies een ander, het leven biedt er velen' (Confusius).

Woensdag, 23 december 2020

 

Vorig jaar om deze tijd was ik met mijn vrienden in Schin op Geul. Hansruedi had toen voor iedereen eigengebakken Zwitserse kerstkoekjes onder de kerstboom. Heel feestelijk. Ik vroeg hem toen of hij het me het jaar erop wilde leren. Want een Chinees spreekwoord zegt, 'geef een mens een vis en hij eet 1 dag, leer een mens vissen en hij eet een leven lang'. In de laatste weken van het jaar ben ik altijd wat filosofischer, ha ha. 

Hansruedi was het niet vergeten. Vandaag gingen we samen de keuken in. Wat een heerlijke dag. En het resultaat is een aanzienlijk assortiment. Leuk ook om daar dierbaren mee te verrassen. Bert toverde 's avonds een feestelijke maaltijd te voorschijn van rollade met cognacsaus en champignons, gebakken aardappeltjes en rode kool. Het leek wel Kertmis!

Zaterdag, 5 december 2020

 

Een gewaarschuwd lezer telt voor twee. De notitie over de maand november mag nauwelijks een dagboekaantekening heten. Over het wandelweekend in Putten schreef ik een afzonderlijke notitie, omdat het ware genietdagen waren. November was een goede maand, niks mis mee, alleen is de beschrijving ervan geen tijdsinvestering van mijn lezers waard. Geen uitjes, geen etentjes. We hopen met zijn allen op betere tijden, als ik weer avontuurlijke reizen kan maken... 'Ik reis niet om aan het leven te ontsnappen, ik reis om het leven niet aan mij te laten ontsnappen...'

Hoogtepunt van de maand november was voor mij het zetten van mijn 2de tatoeage op 21 november. Blij mee!

Visuele terugblik op de maand november...

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier