Dinsdag 30 april 2019

Van De Wereldband had ik niet eerder gehoord; de tip kwam van Eddy. Hij ontdekte de band op de Parade. Ik stapte blanco de mooie Mary Dresselhuys zaal in van De La Mar en was na de eerste 5 minuten 'om'. De 5 zeer creatieve geesten op het toneel waren het toppunt van muzikaliteit. Het herengezelschap bespeelt maar liefst 60 verschillende muziekinstrumenten. De muziek klotste door de enorme passie van de mannen tegen de muren van De La Mar. De korte sketches variëren van buitengewoon  ontroerend tot bijzonder humoristisch. Van de sketch van de clowns met de bandoneons kreeg ik kippenvel (zie hierboven de enige foto die ik maakte).

Op de bewegelijkheid van de artiesten zou je jaloers worden. Het toneel en de muziek met zang wisselt zich snel op elkaar af, maar na 2 uur en 1 kwartier wil je echt het theater niet uit. Ik word hier erg blij van. En dus geen spijt dat ik de tangoles ervoor had laten schieten. Op naar de volgende voorstelling van De Wereldband! Wat een topavond met zijn vijven.

Zondag 28 april 2019

'Das Lied von der Erde' van Mahler ken ik inmiddels goed. Vandaag maakte Markus Stenz er wel een heel groot feest van. Met zijn energie en beweeglijkheid bracht hij veel passie over naar het Nederlands Philharmonisch orkest. Het was dubbel genieten van de 1ste tot de laatste noot van de muziek, van de mooie man die Stenz is en die het orkest tot een topprestatie verleidde. Aansluitend praatte ik tijdens een gezellige lunch bij met Karin & Mariska, die met mij mee genoten van de muziek.

Zaterdag 27 april 2019

De treinrit naar Den Helder toe was al leuk; enorme hazen in het weiland, die zich uit de voeten maakten vanwege de passerende trein, 2 zwanen in colonne met 4 kleintjes in een sloot en volop felgekleurde bollenvelden. Op de Buienradar had ik gezien dat het in Den Helder droog zou blijven, dus pakte ik de trein, gewapend met de beschrijving van een NS wandeling van 15,5 km. Met name de paden langs de kust waren heerlijk om te lopen. Het betekende goed uitwaaien, want er stond behoorlijk wat wind! Bij 'Nogal Wiedes' dronk ik een cappuccino met een fantastisch uitzicht over het Marsdiep van de Waddenzee.

Donderdag 25 april 2019

De verhaallijnen in 'Jouw gezicht morgen' van Javier Marías, zoals het naderend sterven van de vader en vriend van de hoofdpersoon, het rouwproces van zijn scheiding en de ethische twijfels over zijn baan, hebben een ongekende diepgang. Marías sleept je aan de haren mee naar de uithoeken van de menselijke geest. Het is daar waar hij je confronteert met snoeihard geweten, maar ook met de betrekkelijkheid van het leven. Geen van de 1.079 pagina's verveelde. Een parel. Marías is voor mij de cum laude van de Spaanse literatuur geworden. 

Maandag 22 april 2019, 2e Paasdag

'Een beetje werken, maar ook even naar buiten' had ik mijn zusje geantwoord, toen ze informeerde naar mijn plannen voor de dag. Mijn zwager en zus nodigden mij uit om een wandeling (3,5 km) te maken in Overveen. Vogels spotten en gezellig met elkaar stappen. Dat lukte formidabel. We liepen een mooie route door de Overveense bossen met veel vogelgeluiden. Het blijft moeilijk om de vogels te lokaliseren, laat staan om ze te vangen met je camera. Ben spotte een hert dat ons naast het pad liggend gadesloeg (op de foto hierboven). Zo leuk! De afsluiting met een pannenkoek bij Kraantje Lek was knus en lekker. Het gaf me energie om daarna soepeltjes door mijn werkklussen heen te gaan.

Zondag 21 april 2019

Het programma van de saunadag in Thermen Almere wijzigden we op het laatste moment in een NS wandeling van Nunspeet naar Harderwijk (21 km). Lekker buiten zijn als het van dat top weer is, gecombineerd met een actieve bezigheid is het toppunt van genieten. Na 12 km arriveerden wij bij kasteel  Essenburgh, waar we neerstreken op het sjieke terras. De 8 km naar Harderwijk waren zo gepiept. Het landschap is afwisselend hei en bos. In augustus staat de hei in bloei, dus dan is de route ook erg de moeite waard. In Harderwijk dronken we een biertje aan het Veluwemeer. We schoven een paar pandjes op aan de boulevard. Bij een visrestaurant at ik een erg lekker kabeljauwtje.

Zaterdag 20 april 2019

Voor het rijden op de fiets door Amsterdam heb je een rijbewijs nodig. Zeker tijdens het Paasweekend, waarin er 1 miljoen toeristen de stad opzoeken. Maar ja, het was van dat lekkere weer en ik wilde na de lunchvoorstelling in het Bellevue theater bij mijn vader langs. Het Museumplein knarste in zijn scharnieren van de vele toeristen, wat een gekkenhuis. Vanaf de Naussaukade zag ik de Waterkant (de foto) bommetje-vol. Ik snap de kritiek van de Amsterdammers wel.

Het toneelstuk 'Herinneringen aan mijn broer' in het Bellevue theater was ontroerend. Toon Tellegen schreef dit boek, nadat in 2016 zijn broer overleed. Tellegen vroeg de 3 acteurs zelf om van zijn boek een toneelstuk te maken. Een gevoelig stuk over de mooie kanten van een mens, zoals bewondering, trouw en onvoorwaardelijke liefde.

Zaterdag 20 april 2019

Mijn herinneringen aan het bezoek aan 'The Shire' of 'Hobbiton' blijven de rest van mijn leven bij me. Zojuist de aantekeningen uitgewerkt en een foto selectie gemaakt. Een onvergetelijke ervaring, waarvan ik erg nageniet. 

Zondag 7 april 2019

Het was druk op het strand. Dank je de koekoek met dat topweer. Mensen lagen in badkleding op een handdoek. Het 1ste deel van mijn wandelroute door de duinen (8 km) was het met name druk met wandelaars en fietsers.

De natuur maakt nieuw leven aan. Bomen, struiken en planten staan in knop.

De highlanders hadden een paar kalfjes. Dat betekent op afstand blijven als ze op 4 poten staan. Bij een liggende highlander heb je voldoende tijd om je uit de voeten te maken. In de trein vanaf Zandvoort naar huis ontmoette ik Marjan en Peter. Heel leuk om in sneltreinvaart bij te praten!

Zaterdag 6 april 2019

Het was lang geleden dat ik in de Philharmonie van Haarlem was om naar muziek te luisteren. Ik was onder de indruk van het sfeervolle muziekgebouw. Vooraf aan het concert aten Peter en ik tapas in La Cubanita. Vooral de venusschelpen en gamba's waren top.

De Bach stukken die Liza Ferschtman speelde waren erg mooi. Nieuw voor mij om de muziek van Bach solo op viool te horen spelen. Maar de muziek 'raakt' mij niet in mijn vezels, zoals Einaudi dat met de piano wel doet. Tja, leg dat maar eens uit. De Kleine zaal van de Philharmonie is prachtig met het warme hout. Een mooie sfeer voor de muziek van Bach en een fijne avond met Peter.