Maandag 29 oktober 2018

 

De dag begon met een zeer verzorgd ontbijt. Al twee dagen werd door de heren alles pico bello verzorgd. 

Weer een heerlijke nazomerdag, alleen wel een met een bewolkte hemel. Eddy is getogen in Groet en kent de omgeving op zijn duimpje. We liepen langs zijn ouderlijk huis (de plaatselijke slagerij) en langs veel, voor hem, bekende plekken. Hij kende een mooie route door de polders naar Camperduin en door de duinen terug naar Groet. Inderdaad heerlijk om te stappen. Aan het strand bij Camperduin gebruikten we de lunch.

Zondag 28 oktober 2018

 

Weekendje Groet met mijn vrienden. We werden getrakteerd op een blauwe hemel tijdens de wandeling door duinen en over strand.

In de middag van de vorige dag installeerden we ons in het comfortabele vakantiehuis. We steunden de plaatselijke economie door bij de Spar boodschappen te doen. 's Avonds lieten we ons verwennen bij restaurant De Bokkesprong, waar we mijn verjaardag vierden. Alex en Penny waren nieuw in het gezelschap. Penny, het hondje van Alex, gedroeg zich voorbeeldig in het restaurant.

De wandeling was genieten. Eddy, Alex en Penny liepen het eerste stuk mee. Bert, Hansruedi en ik plakten er nog een stukje aan vast. Het werd totaal 17 km.

's Avonds zaten we bij de open haard en legden we een kaartje. 

Donderdag 25 oktober 2018

 

Ik ontmoette Bert en Hansruedi in de Skylounge, op de 11e etage van het Hilton hotel naast het Centraal Station. Met een mooie Chablis voor mijn neus, genoot ik er van een fantastisch uitzicht over Amsterdam. De Skylounge is een bijzonder stijlvolle locatie.

Vervolgens trakteerden Bert en Hansruedi mij om de hoek (de Ruijterkade) bij Choux op een wel heel speciaal etentje. Alle gerechten van het 7-gangen menu waren kunstwerkjes en de ingrediënten nieuw en verrassend. Nooit eerder at ik dennennaaldenijs (Van Dale kent het woord niet eens). Een oester, een stukje kabeljauw, een geitenkaasrolletje met een hazelnootcanelle; eten bij Choux is een unieke ervaring en een fantastisch adres als je een dierbare in de watten wilt leggen. Wat een prachtige avond, ik ben enorm verwend door de mannen.

Zaterdag, 20 oktober 2018

 

Zittend achter mijn pc keek ik door mijn dakraam naar een schitterende hemel. Het is meer een aantekening waard dan mijn bezoek van vanmiddag aan 'ArtZaanstad'. De 'Waterrijke groepsexpositie' van 3 kunstenaars was 'aardig', maar meer door de interessante, industriële omgeving waarin deze zich bevond dan door de kunst zelf. Het Hembrugterrein in Zaandam is een verzameling van oude fabrieken. Het fietstochtje over het terrein (met een zonnetje) vond ik het meest boeiende. Het terrein had ik niet eerder bezocht. Er zijn ook 2 eigentijdse cafeetjes te vinden, heel gezellig. Maar de lucht boven Zaandam verdient vandaag de aandacht. Surrealistisch.

Zondag 14 oktober 2018

 

Een ommetje uitgedokterd vandaag. Ik loop de deur uit naar de Zaan en loop 2,2 km heen en 2,2 km een leuke route terug langs het water. Ik deed er 45 minuten over. Een lekker loopje om 's avonds na het eten te doen. Zeker nu het nog van dat mooie nazomerweer is.

Zaterdag 13 oktober 2018

 

De zomer kan maar geen afscheid nemen. Het was al aangekondigd dat de temperatuur de 20 graden zou overstijgen en er een blauwe hemel te zien zou zijn. Ik had mezelf een relaxte dag beloofd, wat betekent, een paar uurtjes slaap inhalen en een ontspannen rondje markt en stad. Het lukte allemaal geruisloos, waarna ik me door de trein in Baarn liet afzetten. Daar werd ik verrast door een mooi koffieplekje, 'De Generaal'. Ik stelde de wandeling daarom nog even uit. Tenslotte was de wandeling een kleine route van 13 km. Op de hei naast het wandelpad passeerde ik een groep Charolais stieren. Ik had de zon in mijn gezicht, dus ik besloot om de groep heen te lopen om van de andere kant van dichtbij een foto te maken van de groep. Op het moment dat ik een stukje van het wandelpad af was richting de stieren, werd door 2 fietsers die op een bankje zaten naast hun fiets, dringend geroepen en met beide armen gezwaaid. Ik liep naar de mensen toe. Ze vertelden dat nog geen 10 minuten daarvoor een man was afgevoerd die hetzelfde had willen doen en in rug en schouder gebeten was door een van de stieren. Ik vertelde dat ik de highlanders gewend was, die zich van dichtbij laten fotograferen en bedankte het 2-tal voor de waarschuwing. Dan maar geen plaatje van de karakteristieke witte stieren. 

Een stukje verder op de route zag ik 2 mensen langs het pad neerstrijken. Er stond een grote rode paddenstoel in een kuil langs het pad en die wilden ze fotograferen. Terwijl zij druk waren met een rugzak openmaken, had ik de close up van de paddenstoel gemaakt. Uit de tas van de man kwam een camera, uit die van de vrouw een klein kaboutertje in zit-stand. De vrouw probeerde het kaboutertje op de paddenstoel te zetten, maar deed dat zo wild, dat de paddenstoel bij de steel afbrak. Tijd om door te lopen.

In Lage Vuursche streek ik neer voor een drankje.

Deze prachtige wandeling door bos en over hei wil ik nog wel een keer lopen.

Ik had een uitnodiging om bij mijn vrienden te eten en een spelletje Catan te spelen. Van het aperitief en het voorgerecht genoten we buiten op hun dakterras. Wat een super dag.

Vrijdag 12 oktober 2018

 

Marías' boek 'De Verliefden' doet vermoeden dat er een romantisch verhaal zal worden verteld. Zeker met het commentaar van Trouw onder de titel. Het tegendeel is waar. 'De Verliefden' is een stevig verhaal, dat doordrenkt is met vragen over wat goed en kwaad is. Marías creëert 2 hoofdpersonen met een diepgaande, niet alledaagse belevingswereld. De dialogen tussen de 2 hoofdpersonen zijn boeiend en zetten aan tot denken. Het nodigt mij uit om meer te lezen van zijn oeuvre.

Zondag 7 oktober 2018

 

Een schitterende nazomerse dag. Op de fiets reed ik naar de pont bij de Hembrug. Vanaf Westpoort fietste ik Amsterdam in, een bekende route uit de tijd dat ik op de Haarlemmerweg werkte. Vandaag was mijn bestemming het Foodfestival bij de Westergastfabriek. Daar stond mijn jongste broer met een stand vol hartige en zoete lekkernijen. Mijn broer is een vakman en dat proef je. Mijn oudste zusje en zwager waren er al toen ik aankwam. Een verrassing, want we hadden niets afgesproken. De dochter en een zoon van mijn broer waren ook van de partij. Het was lang geleden en leuk om met de jonge mensen te praten. Een fijn bezoek aan de familie en een lekker fietstochtje.

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier