Zaterdag 30 juni 2018

Idealer zeilweer kun je je niet voorstellen; een strak blauwe hemel, 28 graden en dat gecombineerd met windkracht 4. Dat moet werk van Aeolus zijn. Vanwege de noord-oostenwind koos de kapitein voor Medemblik als eindbestemming. De wind blies ons er in 4,5 uur zonder blikken of blozen naar toe. Onderweg deden zich prachtige taferelen voor, zoals een wedstrijd van zeer stijlvolle platbodems (ik was te laat met een foto maken). Medemblik is een gezellig havenstadje. Iets kleiner dan Enkhuizen, maar zeker ook gezellig. Tjalling koos voor 'het Kommetje' en niet voor de Pekelharinghaven met de boxen. We legden aan langs 'De witte heks', een ouder echtpaar met een zoon en maakten een tour door het pittoreske stadje. Er kwam geen avondmaal uit de kajuit op tafel in de kuip, want de SPAR was al dicht. De koelkast is nog niet gemaakt, dus thuis inslaan was geen optie geweest. Dus streken we neer op het terras van 'Het Wapen van Medemblik' en lieten ons een zeewolfje brengen met verse groenten en dikke frieten. Hoewel het een fantastisch klaargemaakte zeewolf was, smaakt een maaltijd uit eigen kajuit altijd beter. In de kuip (het was nog steeds heerlijk zacht weer) sloten we de dag af met een rood wijntje.

Donderdag 28 juni 2018

In de Hackathon, die door een van de engineers van WB Tech werd georganiseerd, had ik aanvankelijk helemaal geen zin. 24 Uur aan een stuk door bezig met de ondersteuning van de DevOps teams; ik had er helemaal geen tijd voor. De Hackathon was georganiseerd in het oude Postbankgebouw aan de Haarlemmerweg. Ooit begon ik in dit gebouw aan mijn carriere bij de bank. In de tussentijd is het gebouw omgetoverd in een eigentijdse, lichte en gekleurde werkomgeving. Toen ik binnenkwam om 7.20 uur was er nog geen engineer te bekennen. Wel was de DJ aan het proefdraaien. Ik denderde de afdeling bijna af, zo hard stond de 'muziek'. Van 'muziek' heb ik een andere definitie.

Toen mijn twee teams eenmaal binnenwaren en we aan slag gingen, vibreerde er ontzettend veel positieve energie door de met keiharde muziek gevulde lucht. 11 Teams ontwikkelden een geautomatiseerde manier om bewijsmateriaal voor de audits (mijn afdeling) in het daarvoor bedoelde systeem te laden in plaats van de documenten handmatig te moeten uploaden. Al dat administratieve geneuzel is niets voor een programmeur. Programmeren, daar gaat het hart harder van slaan! Ze leefden zich twee dagen uit. 

Af en toe vluchtte ik naar een plek met minder decibellen. Ongelooflijk hoe productief mijn jonge, zeer gekwalificeerde collega's zijn en hoe groot de onderlinge spirit in de atmosfeer van de keiharde 'muziek' met veel eten en drinken. Er waren allerlei games te spelen ter ontspanning, er was yoga, er werd gevoetbald. Het werden twee zeer inspirerende dagen met fantastische uitkomsten. Mijn 'oude team' haalde de 1ste prijs binnen; een dag racen op Zandvoort. Pech voor mij.

Zaterdag 23 juni 2018

Fascinerend hoe zo'n klein museum als het Drents museum in staat is om zo'n bijzondere expositie, 'Iran - Bakermat van de beschaving'  te realiseren. De zeer oude kunst is in bruikleen gegeven door het Nationaal museum in Teheran. Goud van koning Darius, schatten uit verwoeste Perzische hoofdsteden en Persepolis; het is ongelooflijk hoe deze kunst uit werkelijk duizenden jaren voor Christus bewaard is gebleven. De zoroastrische geloofswereld was nieuw voor mij (gebaseerd op goed en kwaad). Ik ben onder de indruk van deze tentoonstelling.

Vrijdag 22 juni 2018

Op 8 juni 2017 was de musical 'The bridges of Madison county' een voorstelling van hoog niveau in het kleine theater 't Zonnehuis in Tuindorp Oostzaan. Ik schreef toen een zeer lovende recensie op mijn website en stuurde de link naar de recensie op naar 't Zonnehuis. Mijn opmerking was toen dat deze voorstelling een groter theater verdiende . 

In 2017 ging ik samen met Tjalling, vanavond vergezelde Eddy mij naar De La Mar. De enscenering was ongewijzigd. Zo ook het decor. In een woord grandioos. Alle lof uit mijn vorige recensie staat nog als een huis overeind. 

Zaterdag 2 juni 2018

Nog nooit begon ik zo laat aan een Pieterpad wandeling. Het was even voor vieren. Voorafgaand aan de wandelroute van Gennep naar Vierlingsbeek, had een marktbezoek plaatsgevonden en het verzorgen van Miep. De 17 km - die iets langer werden omdat we een aanwijzing misten - waren heerlijk om te lopen. De route bestond uit bijna alleen maar wandelpaden en de natuur was afwisselend en wonderschoon.

In hotel De Baronie in Boxmeer kwamen we om even voor achten aan. We streken er neer voor de nacht. Het bijbehorende restaurant was goed. Ik at een schilderachtig voorgerecht (zie foto hiernaast).