Zondag, 18 september 2016

Als je googled op het Stabat Mater van Pergolesi, dan kom je een tekst tegen waarin ik me helemaal kan vinden: 'Er bestaan veel Stabat Maters, maar die van Pergolesi spant de kroon.'  Het Stabat Mater van Poulenc is in mijn ogen van een zelfde grootheid.

De zitplaats op het Front Balkon à € 79,50 in het Concertgebouw wordt tegenwoordig 1ste rang Plus genoemd. Een flinke investering, maar een fantastische plek. Op de sopraan, Rosemary Joshua, zou Pergolesi - die maar 26 jaar is geworden - vast zelf trots zijn geweest. De zangpartij van de counter-tenor, Maarten Engeltjes, ging mij af en toe door merg en been zo prachtig. Maar het was met name de combinatie van de twee stemmen, die de gezangen over Maria op een magistrale manier tot leven brachten en emoties bij mij losmaakten. Wat een avond.

Zaterdag, 3 september 2016

Don Giovanni van Mozart in de Werkspoorkathedraal in Utrecht. De aankoop van de kaarten van 'maar' € 45 pp voelde als een risico. Slechte akoestiek, matig orkest, slechte solisten, geen origineel libretto; alle rampscenario's had ik bedacht. Maar de gedachte dat je er ook 'blanco' in kunt stappen, overwon. Het bleek een goed besluit.

De HollandOpera in samenwerking met de Nieuwe Philharmonie Utrecht in de industriële ambiance van de Werkspoorkathedraal verraste en bracht een eigentijdse Don Giovanni ten gehore. Het libretto - Italiaans gezongen uiteraard - was ongewijzigd, maar de teksten op de tekstbalk vertaald in de Nederlandse taal van vandaag. Geen sjieke operajurken en -kostuums, maar eigentijdse kleding. Het was natuurlijk geen gemakkelijke opgave voor de solisten om de enorme ruimte te vullen, maar de stemmen waren ok. Een prachtige avond, blij dat ik het aan heb gedurfd.