Zondag 29 juni 2014

Wow! Kan het nog beter? Zojuist een fantastisch motorweekend afgesloten én het Nederlands elftal is door naar de kwartfinale van het WK.

Met zijn vijven - Marjolein, Kaj, Sander, Ed en ik - reden wij gisteren uit Utrecht weg om een paar mooie routes over de Veluwe te rijden. Een vreemde mix van vier motoren - een Harley Davidson, een MV Augustu, een Suzuki en een BMW - vormde een hechte motorgroep.

Een bed was voor ons gereserveerd in het Bilderberg hotel in Apeldoorn, een tafel in hetzelfde dorp (Apeldoorn heeft geen stadsrechten) in restaurant 'Potjandorie'. Ons gezelschap en het personeel maakte de avond, het eten helaas niet. We mazzelden met het weer dit weekend. Het rijdt altijd gezelliger als het tijdens een toerrit droog is. Er viel alleen vandaag een mini buitje, dus ik klaag zeker niet. De Veluwe is een betoverend landschap voor motorritjes. Erg genoten van ons gezelschap en het motorrijden.

Vrijdag 20 juni 2014

Voorlopig de laatste ontmoeting met mijn twee vrienden, Bert en Eddy, op de vrijdagavond. Het ritueel van de vrijdagavond ga ik gedurende de zomerstop missen, dat weet ik nu al: eerst knus met zijn drieen eten. De maaltijden maakte Eddy naarmate het dansseizoen vorderde steeds uitbundiger. Onder het eten worden goede gesprekken gevoerd, wordt gelachen en gedold of zijn we minder spraakzaam, omdat we moe zijn van een drukke werkweek. Hoe dan ook, het is altijd fijn.

Na de copieuze maaltijd gaan Bert en ik de dansvloer op. Van de Argentijnse tango muziek geniet ik enorm. Ik vind het heel speciaal om deze hartstochtelijke dans samen met Bert te dansen en te leren. Die anderhalf uur voelt heel intiem.

Zondag 1 juni 2014

Op station Zaandam Kogerveld keek ik uit naar de dame met 'a red trouser and a kingblue jacket'. Gabi is een vriendin van Hansruedi en zij was deel van de verrassing van die avond. Ed en ik haalden haar op en met zijn drieën hadden wij een hele goede middag op de Zaanse Schans, waar we al druk pratend wandelden. We waren stipt om kwart voor zes bij de boot aan de Oostelijke Handelskade. Bert kwam met de niets vermoedende Hansruedi aanlopen. Het gezelschap van 9 vrienden en een zus was toen al compleet om het 12,5 jarig huwelijksfeest van de twee heren mee te vieren. Er stond ons een grandioos diner te wachten op een sjieke boot, die tijdens het diner door de Amsterdamse grachten vaarde. Twee keer legde de boot aan om de a la carte voor- en hoofdgerechten zo uit het restaurant op de boot te serveren. Het sprookjesachtige zonlicht van de avond dat over Amsterdam heen lag en het buitengewone gezelschap zorgde voor een magnifiek decor. Bert had een betoverende speech met glansrijke woorden van liefde. Een avond met een gouden randje. Ik ben zo trots op mijn vrienden.